De Watermeent is opgericht onder begeleiding van Sef, met bijdragen van voordrachtkunstenaars Edwin Gardner, Hiske Versprille, Leopold Messan en Thijs Middendorp. Allemaal introduceerden ze water vanuit een verschillende invalshoek. Maar wat is een watermeent? Sef heeft het opgezocht: “een onverdeelde gemeenschappelijke weide, voornamelijk op zandgronden. Het woord Meent is verwant aan gemeente, en gaat over het verantwoord en dankbaar omgaan met een zoetwaterbel.”
Edwin haalde de hele kosmos erbij, want waarom zoeken we naar nieuw leven buiten de aarde? Is het leven op aarde niet genoeg? Is het een zoektocht om ons te meten aan buitenaards leven, zoeken we een spiegel om onszelf beter te begrijpen, hebben we een honger naar nieuwe weides, jachtvelden en avonturen, of is het gewoon nieuwsgierigheid? Het schaarste denken, er is maar 1 aarde, kenmerkt ook het denken over water. En dat is zonde want er is een overvloed aan water, net als er een overvloed aan leven op onze mooie planeet is om van te genieten.
Ook Hiske zag een link tussen de kosmos en water. Want het oer gevoel zoals mensen zich dat verbeelden, is sterk gelinkt aan vuur, barbecueën en vlees eten. Terwijl water een sterkere claim heeft op dit oer gevoel. Water werd tot de 17de eeuw als de drijvende kracht van de kosmos gezien; bewegende planeten als een borrelende oersoep. Water is ook heel veelzijdig, het kan zowel stoffen mengen als dingen op laten lossen. En met verschillende kleine beetjes kan er een voedzame maaltijd van gemaakt worden. Daarom breekt Hiske een lans voor water en gekookt voedsel als basis van alles.
Voodoo, het thema van deze editie van Into the Great Wide Open, heeft ook een sterke link met water. Water wordt aan het begin van een ceremonie op de grond gesprenkeld om de voorouders te bedanken voor hun werk en liefde om deze plek te maken tot wat het is. Met de twee ‘spirits of water’ Mami Wata, voor zoutwater, en Oshun, voor zoetwater, geeft Leopold de verschillende aspecten van water een gezicht. Ze zijn zussen, en dus zal de Mami Wata nooit het domein van Oshun overnemen, wees dus gerust tijdens je verblijf op Vlieland.
Thijs Middendorp is griffier van het parlement der dingen (Parliament of Things), een theorie van Bruno Latour waarin een pleidooi wordt gehouden voor het recht van het object. Thijs vond twee brieven in zijn archieven; in de eerste neemt de mens verantwoordelijkheid voor het vele leven dat ze vernietigen, ook al is het hun rol als hoofd van de voedselketen. De mens wil in gesprek met alle dingen om het welzijn van het leven te bespreken, met poëzie en politiek. De tweede brief is van de Noordzee en voor haar is de mens een kleine rimpeling in haar bestaan. Vanuit die rol doet ze een uitnodiging aan de mens: ga naar de bergen en zoek de bron van de Rijn of de Maas, en leg te voet de route af naar de zee. Zo zult u leren, en nog meer leren, en dán kunnen we elkaar ontmoeten.